duizend doden
vanacht sterf ik duizend doden
langzaam, een voor een
bij elke beweging die ik maak
gaat er een stukje van mij heen
vanacht sterf ik duizend doden.
bij elk geluid dat ik hoor
heb ik het gevoel dat
er iets in mij vergaat
en elke seconde opnieuw, vraag ik me af
zal ik ooit nog wakker worden?
of is het al te laat
© Copyright jella janse
Ingezonden door
jella janse
Geplaatst op
04-04-2013
Over dit gedicht
dit gedicht gaat over het gevoel van een migraine-aanval hebben midden in de nacht