Het horen van jouw zinnen

"Mama, ik denk soms van die enge dingen"
Mijn hart breekt, bij het horen van de zinnen.

De zinnen van een kind van vijf.
Alsof er een mes gaat door mijn lijf.

Hoe kan ik mezelf vergeven,
dat ik jou mijn genen mee heb gegeven.

Genen van angst en waan gedachten.
Geen blijdschap om de pijn mee te verzachten.
Genen van paniek en somberheid.
Niet veel ,dat zo een ziel verblijd.

Hoe heb ik zo naïef kunnen zijn,
Om te denken:
Mijn kind krijgt niet deze pijn.
Mijn kind krijgt een zorgeloos bestaan.
Alleen met lachen.
Zonder traan.

"Mama, ik denk soms van die enge dingen"
Mijn hart breekt.
Bij het horen van jouw zinnen.

© Copyright cherry