wolkengeraas
wolkengeraas
donderende wolken trekken zich samen
tot precies boven mijn zicht
het lawaai is oorverdovend
wanneer komt er weer wat licht
tot de zon weer zal gaan schijnen
duurt het oergeraas nog voort
ik voel me klein en nietig
de natuur wint zoals het hoort
zonder haar zou ik verloren zijn
geen zin meer in het leven zien
met haar zal ik gelukkig zijn
wellicht slechts tijdelijk misschien
© Copyright Twan Hendriks
Ingezonden door
Twan Hendriks
Geplaatst op
16-04-2013
Over dit gedicht
middenin