Nu vertrouwen opklimt
Heb jou toegelaten
in gedwongen vertrouwen
tegen eenzaam verdriet
Zie nog je hand reiken
vertrouw me maar
fluisterde je zacht
Heb me geschikt
in onderdanig geloven
een angstig gebaar
Een hoger niveau
ben schoonheid gaan ontdekken
voelde liefde ontstaan
Nog voel ik de angst
nu vertrouwen opklimt
naar reële waarheid
© Copyright Zomaar iemand
Ingezonden door
Zomaar iemand
Geplaatst op
05-05-2013
Over dit gedicht
De details zijn niet relevant, maar het gevoel klopt helemaal.