Nu vertrouwen opklimt

Heb jou toegelaten
in gedwongen vertrouwen
tegen eenzaam verdriet

Zie nog je hand reiken
vertrouw me maar
fluisterde je zacht

Heb me geschikt
in onderdanig geloven
een angstig gebaar

Een hoger niveau
ben schoonheid gaan ontdekken
voelde liefde ontstaan

Nog voel ik de angst
nu vertrouwen opklimt
naar reële waarheid

© Copyright Zomaar iemand

Ingezonden door

Zomaar iemand

Geplaatst op

05-05-2013

Over dit gedicht

De details zijn niet relevant, maar het gevoel klopt helemaal.

Tags

Angst Liefde Vertrouwen Vriendschap