Appel die valt...

Al die tijd was je er niet voor me,
Geen enkele dag samen met jou,
je ruilde jezelf voor onduidelijkheden,
waardoor je er elke dag toch was.

Onzekerheid, dat is wat je was,
niks anders dan een gedachte,
fysiek altijd afwezig, maar,
is dit de manier van verzachten?

Verzachten van pijn, door jou,
ontdekken van 't leven, zonder jou,
verkennen van de markt, alleen.
Jij was er nooit...

Ver van de boom gevallen, appel.
Achter het net vandaan, gevist.
Klein boompje, weinig wind.
Ik hoop dat je de negativiteit overwint.

© Copyright DichterbijDichten