Storm

De wind blaast de bomen kaal,
de laatste bladeren moeten eraan geloven.
De natuur gaat het ons beloven,
eerst moet alles over zijn
om nadien opnieuw te leven.
Alles komt terug te voorschijn,
een nieuwe start, zonder schudden en beven.
Om opnieuw te genieten van het leven.
Zo vergaat het ook tijdens ons bestaan,
met vallen en opstaan,
moeten we leren afstaan.
Verdriet afgewisseld met geluk,
geluk afgewisseld met verdriet!
Vergaat ieders leven zo niet?
Net als een storm die opkomt en gaat liggen,
Zoals de seizoenen wisselen,
zo wisselen ook de periodes in een mensenleven.
Of we het willen of niet
geluk wisselt met verdriet
en verdriet met geluk en liefde.
Het leven is één grote storm.

© Copyright Daniela Geerinck

Ingezonden door

Daniela Geerinck

Geplaatst op

17-12-2008

Over dit gedicht

hoe je het leven met een storm kunt vergelijken

Tags

Leven Natuur