mijn moeder rookt en ik rook mee
mijn moeder rookt,
en ik rook mee,
het is niet meer te stoppen.
het is overal,
woonkamer, keuken, kijk maar uit je doppen.
ik haat het als ik de rook weer ruik,
vies, smerig, recht in mijn neus.
ach ze stopt ooit wel,
tuurlijk, maar niet heus.
mijn moeder rookt,
en ik rook mee,
bah,
wat moet ik er toch mee?
ik haat die geur,
dat zicht,
van de muur in geel viezege kleur.
die muur,
die was ooit zo mooi en wit,
terwijl er nu alleen maar geel op zit.
bah, roken,
vies, vies, vies,
bovendien de rede dat ik vaak nies.
© Copyright laura
Ingezonden door
laura
Geplaatst op
13-05-2013
Over dit gedicht
mijn moeder rookt en daarover dit gedicht