Waarom?

Waarom ziet niemand dat het met mij niet meer gaat?
Waarom ziet niemand dat ik mezelf kapot maak?
Op m'n tenen moet lopen,
om m'n dagen door te komen.
Steeds maar doorgaan, doorgaan, doorgaan, zonder een stap verder te komen.
Geen rust in m'n kop hebben,
van de onrust gek lijk te worden?
Waarom ziet niemand dat ik me groter hou dan ik ben?
Waarom ziet niemand dat ik hier aan het onderdoor gaan ben?
Iedereen wil je helpen, maar weet niet hoe.
Geruststellende woorden hebben geen effect,
want iets heel sterk van binnen onverwint alles.
Pijn van binnen, o zo diep,
onbeschrijfelijk wat dat met je doet.
Waarom is er niemand als je thuiskomt, als je het het hardst nodig hebt.
Waarom hoort niemand mijn tranen die me nachten wakker houden,
mijn roep om hulp omdat ik niet meer kan.
Niemand zal me missen als ik er niet meer ben,
niemand zal het merken als ik dagen achtereen m'n bed niet uitkom.
Waarom is er niemand die mij echt vraagt hoe het gaat,
een arm om me heen slaat.
Waarom kan ik niet leven zoals ieder ander,
waarom kost alles mij zoveel moeite?
Waarom voel ik mij minder dan anderen,
waarom is er niemand die speciaal van mij houdt,
die helemaal voor me gaat.
Alleen blijf ik over,
de toekomst zwart en eenzaam.
Waarom....doet dit zo'n pijn???

© Copyright jantine terpstra

Ingezonden door

jantine terpstra

Geplaatst op

17-12-2008

Over dit gedicht

gedicht uit mijn depressie periode

Tags

Eenzaamheid