De huilende heks

De huilende heks

Ergens in de verre verte
Diep in het donkere bos

Woont Hanna de heks
Die leeft er maar op los

Hanna maakt haar rare drankjes
En oefent enge spreuken

Ze kookt dagelijks duizend spinnen
In een oude pot vol deuken

Spinnen met rode mieren saus
Ze hoort haar buik al knorren

Ze eet zelfs nog een toetje
Sorbet ijs van zwarte torren

Maar dan zomaar uit het niets
Huilt ze tranen met tuiten

Tranen, tranen tranen
Ze spatten zelfs op de ruiten

Want tussen de spinnen in de ketel
Zat een hele rare soort

De natte huilie huilie spin
Hij laat je huilen, ongehoord!

Aan het einde van de dag
Na vele tranen en een gaap

En een allerlaatste snik
Valt ze in een diepe slaap

Na een slaap in de zwarte nacht
Ontwaakt Hanna, met veel zin

Lekker toveren had ze gedacht
Maar een spin..., komt er niet meer in

© Copyright Reiziger