Pijnlijk houden van

Ik knuffel mijn kleine schat zittend op mijn schoot,
Stroom over van liefde voor hem, maar mijn hart huilt
Het is zo’n lief mannetje, en hij wordt al zo groot,
Eén intens ding dat dit moment zo vervuilt.

Er is zoveel ik weet niet waar te beginnen,
Het ergste ding waar ik nooit aan kan wennen.
Dat gevoel vreet me op heel diep van binnen,
Te weten lieve pap dat jij hem nooit zult kennen.

Wat zou je trots zijn geweest…..

© Copyright dora76

Ingezonden door

dora76

Geplaatst op

03-06-2013

Over dit gedicht

De pijn van het niet kunnen laten zien van je kind aan je vader

Tags

Kind Liefde Missen Pappa Waarom Zoon