Pijnlijk houden van
Ik knuffel mijn kleine schat zittend op mijn schoot,
Stroom over van liefde voor hem, maar mijn hart huilt
Het is zo’n lief mannetje, en hij wordt al zo groot,
Eén intens ding dat dit moment zo vervuilt.
Er is zoveel ik weet niet waar te beginnen,
Het ergste ding waar ik nooit aan kan wennen.
Dat gevoel vreet me op heel diep van binnen,
Te weten lieve pap dat jij hem nooit zult kennen.
Wat zou je trots zijn geweest…..
© Copyright dora76
Ingezonden door
dora76
Geplaatst op
03-06-2013
Over dit gedicht
De pijn van het niet kunnen laten zien van je kind aan je vader