Mis die arm

Ik ben alleen
Voel me verlaten
Mis die arm om me heen
Door iedereen achtergelaten

Ik mis mijn mam
Ze heeft een nieuwe vent
Toen ze hem in huis nam
In ons mooie appartement

Ik mis mijn grootvader,
Samenwonend bij zijn nieuwe vrouw
Hij is niet de boze dader
Hij ging voor geluk in plaats van rouw

Ik mis mijn grote zonnestraal
Hij kon mijn pijn niet meer dragen
Het bedekte de liefde zo koud als staal
De warmte kon mij niet meer behagen

Mis mijn lieve broer,
Die zelf zoveel pijn heeft
Heeft zijn handen niet aan het roer
Hoop dat hij snel weer verder leeft.

Mis gezellige vriendinnen,
Ze steken veel uren in leren
Zijn mannen aan het beminnen
Maar dat kan ik waarderen

Een eigen leven
Een eigen bestaan
Waar zijn jullie gebleven
Moet ik alleen verder gaan

© Copyright Anne enpluis

Ingezonden door

Anne enpluis

Geplaatst op

23-12-2008

Over dit gedicht

ik probeer niet de schult op anderen te schuiven, zo bedoel ik het niet. het is altijd fifty-fifty, iedereen heeft even veel schult...

Tags

Alleen Opa Ouders Verlaten Vriend Vrieninnen