Dik door perfectie

Ze word blind, zwart voor het oog.
Verblind door perfectie.
Haar eigen inspectie.
Walgend van elke hap.
Een maaltijd die wordt geschrapt.
Je greep verslapt.
De echte jij wordt er uit gekrabt.
Maakt plaats voor de nieuwe jij, controle monster zo heet zij.
Een overheersende dwingerij.
Ze komt te dichtbij.
Lijdt uit tot een huilpartij.
Je begint te krassen.
Er verschijnen bloedplassen.
Bloed heelt de pijn, die je van binnen lijdt.
Elke keer wordt je misleid.
Sporten wordt een dagelijkse bezigheid.
Je raakt de controle kwijt.
Warneer word ik bevrijd?
Want de pijn, de woede en het verdriet.
De afkeurende blikken flitsend over mijn lichaam, nooit genoeg en altijd meer.
Mijn dikke lijf wordt meerdere malen nagestaard.
Straks ben ik nog dood verklaard.. Maar het doet me niks.
Ik ben de lucht die ik adem toch niet waard.

© Copyright Famke