Chaos
Op de daken van de stad
Voelde ik de zee stromen
Als een briesje op een maandagmorgen
Maar een storm was op komst
Wolken pakten zich samen
Regen gleed langs mijn rug
In mijn hoofd de chaos ontregeld
Het geluk gejaagd door de wind
Ik nam de trap naar beneden
Voelde me weer veilig
Zag het onheil boven hangen
Onprettige sfeer hing beneden
Klom weer naar boven
De storm tegen moet
Ging weer zitten en voelde me sterk
De chaos in me hoofd weg
© Copyright Sander Dammann
Ingezonden door
Sander Dammann
Geplaatst op
08-07-2013
Over dit gedicht
Een gedicht over iemand die eerst allemaal negativiteit krijgt. Daarom loopt hij weg, naar de veilige haven, maar hij gaat weer naar boven, omdat hij verder wil.