ogenblik

het leek zo lang
al was het een tel
wat was ik bang
je klonk zo fel

eruit!!

met een bons
viel de deur in het slot
buiten
wat was ik kapot

in een tel
of was het een flits
ervoer ik de hel
daar stond ik met mijn kids

samen
doch eenzaam
voor die dichte deur

je zette ons zomaar op straat
was het voor jou dan een sleur
mij met mijn twee meiden
weet je nog wat we ooit zeiden?

samen
jij en ik
in dat ene ogenblik

nu
na al die jaren
lig ik in het donker te staren
woelend
voelend
zoekend naar schuld
door duisternis omhuld
laat ik eindelijk een snik
denkend aan dat ogenblik

© Copyright Marill

Ingezonden door

Marill

Geplaatst op

26-07-2013

Over dit gedicht

na een liefdevol leven samen, zette jij ons zomaar op straat

Tags

Deur Leven Liefde Samen Sleur