Het wit van talloze rozen

pas op de zomerdag
is de laatste sneeuw
rond zijn hart
langzaam gesmolten

heeft zijn ziel
vrijheid gekozen
uit een lichaam gedragen
door het wit van talloze rozen

volwassen zwart
naast het speelse licht
dat de kinderen dragen
als hij wordt begraven

pas later komen
het besef en de vragen
als zijn ogen en lach
weer leven in hun hart

wil melker
17/08/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl