miranda

Miranda,

Te lang heb je moeten vechten
Te lang heb je door moeten gaan

Hierbij liet je nooit een traan
Nee, jij stond altijd vooraan

Jij met je lachende gezicht
Je was mijn grote mooie nicht

Nu kijk je van boven op ons neer
Met je stralende lach elke keer weer

Ik voel dat je bij ons bent
Dat zelfde gevoel wat ik altijd heb herkent

Lieve nicht slaap zacht
Als ik morgen wakker wordt
Weet ik dat je naar mij lacht.

© Copyright loulou

Ingezonden door

loulou

Geplaatst op

01-10-2013

Over dit gedicht

rust zacht

Tags

Miranda Slaapzacht Vechten Verdriet