Het verliefde biggetje

Het verliefde biggetje
Er was een biggetje die heel goed dichten kon.
Elke morgen als hij de dieren van de boerderij tegen komt,
Zegt hij: “Goede morgen, een dag zonder zorgen!”
Op een dag was hij verliefd geworden,
En zei: “Ik hou van… Ik zie haar op alle borden.

Liefde is als een roos,
Ik denk nergens meer aan,
Ik ben gedachteloos.
Ik denk alleen aan jou, mijn hartendief.
Ik zie je staan in mijn gedachten, en denk:
“Wauw, wat lijk jij mij lief!”
Ik durf niet, maar wat ik wil schrijven is een liefdesbrief.
Een liefdesbrief over jou, weet dat ik zielsveel van je hou.
Ik voel vlinders in mijn buik, hoe zou dat komen?
Ik zie je staan in mijn dromen, jij laat mij overstromen.
Ik wou dat jij eens zei: “Ik hou van jou, jij ook van mij?”

“Wat een mooi gedicht!” zei het schaap.
“Ik denk dat ze jouw vriendje wel wil zijn.”
Maar het biggemeisje zei: “Verdwijn!”
Het biggetje was verdrietig. “Ik ben gewoon te mietig.
Ik neem afscheid, ik ben haar kwijt.”

“Afscheid nemen is niet fijn, afscheid nemen doet vaak pijn.
Maar het zal toch moeten, ik zal wel nieuwe meisjes ontmoeten.
En dat doet pijn, pijn in mijn hart.
Ik denk dat ik je zie, maar het is schijn, en dat is best wel apart.
Nu moet je weten, dat ik je nooit zal vergeten.”

Het biggemeisje zat stil te luisteren om een hoekje,
Ze liet een traan vallen en veegde het snel weg met een doekje.
“Wat een mooi gedicht” zei ze. En in haar hart voelde ze een liefdes bericht.
Ze zei tegen het biggetje: “Wil jij mijn vriendje zijn?”
En hij antwoordde: Jij bent mijn vriendinnetje, het voelt als een sein!”

© Copyright Rochelle van Leeuwen