'k kies nu voor mij
ik neem een besluit
ik moet het doen
ik blijf niet langer dralen
het boekje sluit
wel nu, niet toen
‘k stop nu echt met dwalen
ik schrijf de brief
ik meld me af
mentaal ben ik verdwenen
‘k ben te naïef
en veel te laf
geschenen
maar ‘k kies nu voor mij
voor ’t eerst in tijden
en stop dan echt voorgoed
’t is nu bijna voorbij
dat eeuwige lijden
de treinrails wordt bebloed
© Copyright Zomaar iemand
Ingezonden door
Zomaar iemand
Geplaatst op
27-10-2013
Over dit gedicht
Weer een slechte, maar weer wat ik voel en graag wil.