Sneukelen

Sneukelen

Een woord werd geboren
In het donker van de nacht
Een woord wat bezegelde
De liefde waar we op hadden gewacht

" ik wil je sneukelen"
Fluisterde je zachtjes in mijn oor
En vervolgens stopte je twee vingers
In elk neusgat- ik had m door

Dus als we nu in gezelschap
Verlangen naar elkaar
Dan zie ik jouw vinger glijden
Naar dat intieme plekje aldaar