De hond en de auto

Ik pak het stuur stevig vast
De highway-muziek knalt uit de speakers
De auto’s razen voorbij,
Ik alleen
Ik dwaal rond op de snelweg
Als een wolk dwaal ik af
De lichten doven,
Het gezicht van de nacht is zichtbaar
De mist verbergt de horizon
En ik verklein mijn pupillen
De wereld lijkt klein
Als spoken zitten we achter ons stuur
En dwalen we rond
We hebben een ander leven
En toch doen we hetzelfde
Als honden volgen we elkaar
Het is wachten op de hond die niet meeblaft
Ik wacht net als iedereen af
Het moet ervan komen

© Copyright Sander Dammann

Ingezonden door

Sander Dammann

Geplaatst op

06-01-2014

Over dit gedicht

Een gedicht over het volgen van andere mensen

Tags

Auto Hond Snelweg Spook Volgen