De hond en de auto
Ik pak het stuur stevig vast
De highway-muziek knalt uit de speakers
De auto’s razen voorbij,
Ik alleen
Ik dwaal rond op de snelweg
Als een wolk dwaal ik af
De lichten doven,
Het gezicht van de nacht is zichtbaar
De mist verbergt de horizon
En ik verklein mijn pupillen
De wereld lijkt klein
Als spoken zitten we achter ons stuur
En dwalen we rond
We hebben een ander leven
En toch doen we hetzelfde
Als honden volgen we elkaar
Het is wachten op de hond die niet meeblaft
Ik wacht net als iedereen af
Het moet ervan komen
© Copyright Sander Dammann
Ingezonden door
Sander Dammann
Geplaatst op
06-01-2014
Over dit gedicht
Een gedicht over het volgen van andere mensen