pesten

In iedere groep, kijk gerust om je heen,
daar pesten ze iemand, al is het gemeen.

Zo'n mens is te anders; ze moeten hem niet.
Ze geven hem namen. Ze doen hem verdriet.

Soms breken ze hem met een woord of gebaar.
Soms lachen ze om hem, hardop, met elkaar.

Hij wordt nooit gekozen, alleen maar gepest.
De laatste die staan blijft, hoort nooit bij de rest.

En soms durven pesters nog verder te gaan.
Ze knijpen hem, bijten hem, spugen en slaan.

Ze beuken zijn hoofd, met een klap, op de grond.
Soms stoppen ze modder of poep in zijn mond.

Ze sluiten hem op, in een vieze w.c.
Ze spelen; maar hij mag niet meedoen, o, nee....

Ze stoken de anderen tegen hem op.
Ze gaan steeds maar door, ook al smeekt hij hen: “Stop!”

Ze doen al die dingen, als niemand het ziet.
“Heb jij dat gedaan?” “Nee, natuurlijk... ik niet!”

Zijn ziel wordt vertrapt en ze breken zijn hart.
“Ik ben vast niets waard”, denkt zo iemand verward.

In iedere groep, kijk gerust om je heen,
daar pesten ze iemand, al is het gemeen.

© Copyright Maarten