Mijn droom

Ik sta op een wolkje, heel even maar

Ik voel de wind in mijn haren, ik voel me vrij en licht
Het lopen kost geen moeite ik drijf zo voor uit.

En dan plots drijft het wolkje onder mijn voeten vandaan.
Ik voel het gebeuren
Ik land hard op de grond en bij iedere stap zak ik een beetje dieper weg.
Ik wens dat ik weer op het wolkje mag staan, maar niemand die dat hoort.

Ik ploeter voor uit en ik zie dan het wolkje vlak voor me drijven.
Dan nog voor ik de kans krijg weer op de weg te stappen word ik kei hard onder uit gehaald. Mijn benen verliezen de grip en ik val... heel diep.

Nog net kan ik mijn vingers om de rand van het eindeloze gat klemmen. Het is zwaar, lood zwaar maar ik zal vast houden zo lang ik kan.

Ergens hoop ik op een hand, een hand die me vasthoud en mij er uit laat klimmen. Dan zal ik weer ploeteren tot ik het wolkje zie.

Als ik weer op het wolkje sta drijf ik weer verder. Met de wind in mijn haren, de zon op mijn gezicht en een brede glimlach die iedereen verlicht.

Mijn droom en mijn wens om gewoon mezelf te durven zijn en zo anderen te helpen om uit hun gat te kruipen en dan samen door het leven zweven.

En boven al: Gewoon gelukkig zijn.

© Copyright vera17