Nu ben je alleen
Ik deed mijn ogen open
en al het fijne verdween.
We waren allemaal aan het hopen,
want waar ging het heen?
Altijd zo van elkaar gehouden,
vandaar dat jullie trouwden.
Maar waarom nu niet meer?
En kwam het ooit nog weer?
Maar alles wat we wilden gebeurden niet.
En jullie namen afscheid en zeiden:
Vergeet-mij-niet!
© Copyright kayleigh
Ingezonden door
kayleigh
Geplaatst op
12-03-2014
Over dit gedicht
Ik heb dit geschreven een paar dagen nadat ik te horen kreeg dat mijn ouders gingen scheiden. Ik hoop dat jullie het mooi vinden.