....
het licht van de maan weerspiegelt je gelaat.
en in mijn gedachten ben jij het die zacht praat.
de woorden die ik wil horen ,die komen tot mij.
ik kruip tegen je aan ,heel dicht aan je zij.
de geur van je lijf dringt diep naar binnen.
nu moet ik echt stoppen en kom tot bezinnen.
de woorden die kwamen waren slechts spinsels.
ik wilde zo graag al die woorden horen.
en toen de ochtend kwam , had ik alle hoop verloren.
© Copyright petergld
Ingezonden door
petergld
Geplaatst op
02-04-2014
Over dit gedicht
vriendin