Onbegrepen

Zorgen voor morgen met de leegte in zicht
Zoekend naar nieuwe hoop, zoekend naar moed
Alle frustraties schrijvend in een gedicht
Maar ook dat helpt niet altijd goed

Het is niet uit te leggen, zo’n naar gevoel
De moedeloosheid nog voor de nieuwe dag
Gefrustreerd omdat niemand snapt wat ik bedoel
Vermoeid van mijn steeds gelogen lach

Niet dat er zoveel te zeggen valt
Maar het onbegrepen zijn breekt me op
Van pure onrust zijn mijn vuisten gebald
Knokkend voor een eind, een stop

© Copyright Someone