1914 - 1918

Het monument vermeldt de namen
Van wie om het leven kwamen
In die gruwelijke tijd.
Dezelfde namen als mijn buren,
En die ik lees op winkelmuren:
Historische verbondenheid.

Ik sprak laatst met mijn oude buurman
Waarvan menig oudoom omkwam.
“La grande guerre! oui, ah oui…!”
Hij wil zelfs na honderd jaren
De herinnering bewaren,
Aan Patrick, Paul en oncle Guy.

Op het graf van die verwanten
Zet hij jaarlijks weer chrysanten
En een kaarsje in een glas.
Het beeld van al die honderdtallen
Jonge mannen, daar gevallen
Door de kogel of door gas…

Nee, dat beeld is niet te schrappen…
Dat wij hier dat niet goed snappen
Is de oorzaak naar ik vrees
Dat in Holland zoveel mensen
Weer opnieuw de grenzen wensen,
Zo vreeslijk anti Europees..

Als zij even verder draven
Gaan ze weer een loopgraaf graven…

Niels Klinkenberg

© Copyright Niels Klinkenberg

Ingezonden door

Niels Klinkenberg

Geplaatst op

30-05-2014

Over dit gedicht

Hoe kan het dat wij terugverlangen naar grenzen binnen Europa?

Tags

Europa Frankrijk Loopgraven Oorlog