Golven van de Zee
Golven van de zee
Altijd zal er de schittering van sterren zijn
en geen enkel wezen ... groeit,
zonder 'levenspijn'.
***
Zoals de golven van de zee
Sissend ... door de klap van het breken
Om te kunnen bruisen voor genot.
***
Met in éénieder altijd de verlichting van de dood,
tomeloze schatten en ons soberste toevluchtsoord.
Zullen wij ons ooit verlichten van onvervulde verlangens,
van ego, verworven -en onhebbelijkheden.
Ooit in berusting te ondergaan … dat éne loslatende moment,
in te zien wat het inhield ... het mens te zijn wie je bent.
Ooit zullen we onze vruchten eigen maken ...,
gaan onze doorleefde inzichten ons dragen.
***
Zoals de golven van de zee
Sissend ... door de klap van het breken
Om te kunnen bruisen voor genot.
***
Ooit zullen we weer schitterende sterren zijn
en ontsluiert zich de finesse
uit de schijn van onze 'levenspijn'.
© Sassie
(10-8-03) A'damse bos
© Copyright Sassie
Ingezonden door
Sassie
Geplaatst op
20-07-2014
Over dit gedicht
Met het overlijden van mijn zoontje heb ik niet alleen in het donker overleefd maar ook mooie ervaringen meegekregen. Ze gaan niet echt weg :-) Persoonlijk vindt ik dit mijn mooiste gedicht tot nu toe. Ik deel deze dan ook heel graag.