Verstilde vriendschap
Ik bereken afstand
niet als een vogel
wanneer ik denk te vliegen
ontbreekt mijn verstand
in een onbezonnen droom
maar dat zegt niets
over de oevers
van mijn onkunde
en is geen antwoord
op de lethargie
die uit jouw verveling
straalt
Â
wanneer ik jouw bloem kus
ben ik als de kolibrie
Â
een kind met fladderende vleugels
met vloeibaar nectar aan mijn nagels.
© Copyright mobar
Ingezonden door
mobar
Geplaatst op
04-08-2014
Over dit gedicht
Stille vriendschap