Samengevouwen

Schaduw inkt zijn woorden
op het vensterkozijn

de zon vouwt samen

door het gordijn stoft
de lucht in een stille dans

onze namen
verwisselen van lippen

de vrouw en de moeder
de maan en de vloed

op de akker gaan
het bloed vertrouwen

het onderploegen

en het zweven
nergens zijn en toch

op een moment uit het niets
het leven geven.

© Copyright Rudi Lejaeghere

Ingezonden door

Rudi Lejaeghere

Geplaatst op

12-08-2014

Over dit gedicht

moederleven

Tags

Schaduw Stof Zon