1000 Woorden

Op mijn kamer vind ik een oude doos
en opeens komt het verleden dichtbij.
Ik open de doos, kijk naar de foto’s
en denk: ‘’Wat lijk ik toch steeds blij.’’

Ineens worden alle emoties onthuld
uit het verleden dat ik was ontdoken.
Zittend in een kamer met stilte gevuld
worden 1000 woorden gesproken.

Uit de doos haal ik een oude brief
en ik lees hem weer eens door.
Ik schreef hem voor een oud lief
en ik herinner me weer waarvoor.

Ineens worden alle emoties onthuld
uit het verleden dat ik was ontdoken.
Ik weet dat een brief niet hardop spreek of lult
toch hoor ik dat er 1000 woorden worden gesproken.

Stiekem laat ik nog één kleine traan.
Ik voel nog steeds de schuld en pijn
maar als alles anders zou zijn gegaan
dan had ik nu niet mijzelf kunnen zijn.

Ineens worden alle emoties onthuld
uit het verleden dat ik was ontdoken.
Maar ook nu ik geen tegenspraak meer duld
worden er tegen mij 1000 woorden gesproken.

© Copyright DeEenzameWandelaar

Ingezonden door

DeEenzameWandelaar

Geplaatst op

13-08-2014

Tags

Acceptatie Geweten Pijn Schuld Schuldgevoel