Littekens
Vloeit verdriet soms weg
in die traan op je gezicht
of blijft het plakken
onderhuids
als klevende
herinnering ?
Is het de pijn
van zorgen
aan je hart geklit
die ik in je ogen vind ?
De stilte schreeuwt
en ik verdrink opnieuw
in littekens
tot bloedens toe .
Mijn handen raken handen,
maar de spiegel
antwoordt niet.
© Copyright Rudi Lejaeghere
Ingezonden door
Rudi Lejaeghere
Geplaatst op
23-08-2014
Over dit gedicht
de spiegel vertelt