Nachtwaker

De oude lantaarn verlokt een doodshoofdvlinder
met zijn geel diffuse licht en schaduwt
rond ontwakende geheimen, schuwt
het late uur niet meer of nu zelf minder

dan de eendagsvlieg de dag van morgen
veel te ver gevlogen vindt, dodelijk maar onbewust
door zonnedauw beklevend wordt gekust
en dronken gauw vergeet, geen zorgen

weet in kleffe druppels, gevangen
in een plas verdrinkt van hongerig verlangen
naar de rust van eeuwigdurende vergetelheid,

terwijl in laatste flikkering, stil en zacht
het donker valt en de waker van de nacht
voorgoed verdwijnt in weggeglipte tijd.

© Copyright Rudi Lejaeghere

Ingezonden door

Rudi Lejaeghere

Geplaatst op

02-09-2014

Over dit gedicht

het sonnet van de mot en de vlieg

Tags

Eendagsvlieg Zonnedauw