Nachtwaker
De oude lantaarn verlokt een doodshoofdvlinder
met zijn geel diffuse licht en schaduwt
rond ontwakende geheimen, schuwt
het late uur niet meer of nu zelf minder
dan de eendagsvlieg de dag van morgen
veel te ver gevlogen vindt, dodelijk maar onbewust
door zonnedauw beklevend wordt gekust
en dronken gauw vergeet, geen zorgen
weet in kleffe druppels, gevangen
in een plas verdrinkt van hongerig verlangen
naar de rust van eeuwigdurende vergetelheid,
terwijl in laatste flikkering, stil en zacht
het donker valt en de waker van de nacht
voorgoed verdwijnt in weggeglipte tijd.
© Copyright Rudi Lejaeghere
Ingezonden door
Rudi Lejaeghere
Geplaatst op
02-09-2014
Over dit gedicht
het sonnet van de mot en de vlieg