Hou je mond

Jouw lach deed mij smelten,
En je ogen maakten mij blind.
Ik liep voordurend op stelten,
En jij ging steeds door het lint.
Ik was het beu en dat had je wel gehoord,
Maar je hoefde niets te zeggen
want ik was aan het woord!
Ik zei : hou op
geluk bestaat, maar niet voor ons
het is over en voorbij…

© Copyright ashley huizing

Ingezonden door

ashley huizing

Geplaatst op

26-01-2009

Over dit gedicht

sorry maar het is voorbij

Tags

Smelten Voorbij