Hou je mond
Jouw lach deed mij smelten,
En je ogen maakten mij blind.
Ik liep voordurend op stelten,
En jij ging steeds door het lint.
Ik was het beu en dat had je wel gehoord,
Maar je hoefde niets te zeggen
want ik was aan het woord!
Ik zei : hou op
geluk bestaat, maar niet voor ons
het is over en voorbij…
© Copyright ashley huizing
Ingezonden door
ashley huizing
Geplaatst op
26-01-2009
Over dit gedicht
sorry maar het is voorbij