vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
intuïtie
mijn eerste vrije dag
terwijl ik nog in bed lag
schoot dit door me heen
niets om voor op te staan
liet ik mijn gedachten gaan
trek in koffie naar het scheen
schoot ik mijn pantoffels aan
om zo naar beneden te gaan
even later de telefoon
een beetje ongewoon
op dit tijdstip van de dag
iemand in ernstige nood
terwijl ik mijn schoenen aan schoot
probeerde ik haar te kalmeren
eenmaal op de plek beland
streelde mijn hand
over haar natte kleren
zonder dralen de nood besproken
mijn helpende hand uitgestoken
Liefs,
Marill.
Reacties op ‘intuïtie’
-
Blijf die hand uitsteken, ze zal dankbaar aangepakt worden!
Verwijderde gebruiker - 30-10-2014 om 19:28