vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wijden en ontwijden
Woelen in dampend braakliggende velden
gronden uitdelven en zoeken naar scherven
ze leggen op orde zodat ik kan kijken naar
wat verborgen is en het proberen herstellen
het trappelen van paarden in de morgen
de ruiters klaar voor de klinkende strijd
de huizen en de krakkemikkige kerken
de riolen en de knekels van rattenlijven
het is het lichaam dat ik in aarde wil wijden
het stille verdriet van een moeder en kind
hun graven mogen het stil geheim bewaren
ik dicht hen met liefde en eeuwige rust toe.
© Rudi J.P. Lejaeghere
11/11/2014
Reacties op ‘Wijden en ontwijden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!