vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het is stil
Het is stil
Stilte in me hoofd,
het lijkt of iemand het geluid dooft.
De leegte, geen zeugje wind,
zelf geen fiets of een kind.
Langzaam komt er energy in mijn naar boven,
in de verte zie ik dat er wind word opgestoven.
Me gedachten zweven eindeloos hier vandaan,
en verzamel al mijn moed om op te staan.
Zweverig kijk ik in het rond,
en keek al snel terug naar de grond.
In het duister zag ik een hert,
de stilte was verstoord nu samen hadden ze de grootse pret.
Groetjes, Jessica
Reacties op ‘Het is stil’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!