Kerstmis-Codicil
Kerstmis, Codicil
In de kersttijd ging ik op reis
Ik was alleen, raakte af en toe van de wijs
Maakte een moeilijke tijd mee,
En toch was er een lichtpunt
Want in de bus raakte ik in gesprek.
Met een oude dame.
Zij maakte mij toen wijs!
Ik heb een codicil
Ik ben wel een oude dame
Maar mijn hart, lever en mijn nieren
Kan een lijf niet meer sieren
Maar een ding heb ik nog wel
Dat is mijn uitgerekte vel
Mijn velletje is meer waard dan een Miel
Daarom draag ik mijn codicil.
Wakker geschut heeft zij mij
Die oude dame
Denken aan haar velletje wat leven redt
Je kunt er om lachen
Dat heb ik ook gedaan
Daarom draag ik voortaan
Mijn codicil
Kerstmis en Nieuwjaar staan weer voor de deur
Met gezelligheid, warmte en sfeer
Laten we er een extra feest maken
Elkaar helpen om te leven
Dan hebben zij, die een donor nodig hebben
Een kerstfeest om nooit te vergeten.
Laat iedereen dit weten.
En ik,
ik was met kerstmis niet meer alleen.
Reacties op ‘Kerstmis-Codicil’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!