vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
blauwe deurtjes
Griekse zon op de breukstenen terrasvloer
lijnt een scherpe schaduw
dupliceert de hekkenversiering op de witte muur
de lome stilte van de middagzon verwacht geen rumoer
blauwe deurtjes staan luw
naast elkaar buiten de stook van het zonnevuur
ze draaien naar elkaar toe
als zijn ze goeie vrienden
totaal bevrijd van enig taboe
gepatineerde oudgedienden
Reacties op ‘blauwe deurtjes’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!