De 4 seizoenen

De vier seizoenen

Tijdens de lente,
ontdekte ik je schoonheid.
Met hard verzet ontkende ik de bloeiende lust in mezelf.

De zomer bracht me warmte en een gevoel van melancholie.
Jij moest en zou verdwijnen.
Zoals een oude foto die door de jaren heen verbleekt en zijn kleur verliest.
Maar de zon brandde hard en zo brandde jij dieper in mijn huid.

Tussen de ontelbare kleuren van de dwarrelende herfstbladeren
vond ik mezelf.
Er hing elektriciteit in de lucht.
De vonken knetterden luid.
Het verlangen had zich genesteld in iedere vezel van mijn lichaam,
van kop tot teen.
De wind waaide hard.
Maar blies jou niet weg.

De koude winter besluipt mij.
De ijzige lucht tocht doorheen de kieren en gaten van mijn verwarde geest.
Het klinkt als noten die samen een lied vormen.
Het eindstuk doet zijn intrede.
Tot de laatste noot is gespeeld.