Treurwilg

Op een droevige plek,
stond een oude treurwilg.
Er was geen ander leven,
overal was het stil.

Soms liepen er mensen langs,
of vlogen vogels erover heen.
De wilg stond geworteld,
in aarde hard als steen.

Soms kwamen er mensen met bijlen,
Tegenwoordig met een kettingzaag.
Maar hoe hard ze ook hun best deden,
de treurwilg bleef staan.

Gebogen en krom,
stond de treurwilg daar.
Hij leek allang verloren,
maar zijn verhaal was nog lang niet klaar.