“In het Sonnetje”

De winter valt in korte dagen
Over water aangesneld
Zwevend haar met lange slagen
Huid en ogen zwaar gekweld

Waaiend naast vermoeide bomen
Zwenkend zoekend naar balans
IJzig, droom van ver gekomen
Een over glas gedanste dans

Gelukkig ben ik zonder jou
’t is zuurder dan je smaakte
Mijn hart gerijpt van puur verdriet

Feest de dag ik jou verliet
Een zucht van lucht die slaakte
Ontmoet mijn morgen nieuwe vrouw

© Rochels 2014 Sonnet