1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Achter die lach
Tranen rollen over mijn wang.
Ik veeg ze weg,
hopend dat niemand het zag.
De mensen om me heen,
ze zien alleen maar mijn lach…
Maar diep vanbinnen,
sterf ik van verdriet,
verga ik van de pijn.
Niemand die weet hoe hard het voor me moet zijn.
Tranen rollen over mijn wang.
De gedachten dat iemand me zo ziet,
maken me al bang.
Zal iemand het ooit begrijpen?
Zal iemand mijn verdriet ooit zien?
Achter die lach,
1 en al verdriet…
Iedere dag opnieuw,
dag na dag…
@ Lieven Castelein - 2013
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
21-12-2014
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
... Valseglimlach Verdriet VerscholenReacties op ‘Achter die lach’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!