Brok van emotie

Een brok van emotie in een lichaam van steen,
Vretend aan het licht dat steeds een beetje vager wordt,

Knokkend op weg naar een pad zonder onheil en verdriet,
Met de brok als maatje aan je zijde,

Het lichaam als een reflecterende muur,
die elke emotie weerkaatst en krachtig versterkt,

Het gevecht op een pad van innerlijke strijd,
die met kleine stapjes het licht vervaagt,

Een ophoping van het negatieve,
dat zich langzaamaan vastgrijpt in de wanden van mijn kunnen,

Emotie die een weg wil vinden,
zich wil breken door die muur,

Een brok die mij pijn doet
die mij fataal wordt op den duur.