Onder de hemel

Ik ben bang voor de toekomst
Omdat ik steeds dieper zink
En het voelt alsof er steeds meer zorgen komen
Eindeloze verstrengelingen waarin ik verzeild raak
De enige reden dat ik het niet red
Is omdat ik dit innerlijk falen heb
En het bevestig door mijn doen

Ik ben bang voor mijzelf
Voor wie ik allemaal ga kwetsen
Voor de schade die ik uitricht op de wereld om mij heen
Alsof ik een ironische droevige les ben voor de wereld
Dat mijn voetsporen geschuwd worden
En ik alleen voor de poort kom te staan
Omdat ik nooit iemand gesteund heb

Ik ben bang voor de storm
Voor de regen die op mij neerstort
En de wind die alle littekens in mijn geweten opensnijdt
Het dreigende firmament wat de lucht grauw kleurt
De insignificantie van mijn bestaan
Die alle zorgen doet vergeten
De verlossing van mijn pretenties

En toch zet ik `s ochtends de wekker uit
Omdat ik bang ben dat ik de dag niet aan kan
Bang ben voor die druk
Die mijn firmament lijkt te overstijgen