Whispering

Mensen in mijn hoofd,
Mensen die dwingen.
Mensen die bang maken,
En me zelf willen verdringen.

Buien van woede,
verdriet of paniek.
Angst voor heel even,
wat niemand anders ziet.

Me ogen zijn open,
Maar van binnen gesloten.
De wereld is niet meer,
zoals ik het zag.

Me vleugels gebroken,
afgeknipt door hun.
Ze zitten in me,
ik kan er niet omheen.

Ik wil mezelf bevrijden,
bevrijden van hun.
Niemand die ze hoort of ziet,
Maar zij zijn die mijn angsten lust.

Verward en vergeten,
niemand zal het weten.
Ze zijn er altijd,
altijd in mij.

Angstig en alleen,
niemand om mij heen.
Niemand mag het weten,
Dat ik door hun ben bezeten.

Probeer normaal te doen,
praat niet en vergeet het.
Luister naar wat wij zeggen,
en vergeet wat ze weten.

Rennen is alles,
wat er mogelijk is om te doen.
Probeer te vluchten,
maar ze halen me altijd in.

Probeer me vleugels te helen,
om weg te vliegen.
Zodat ze me niet meer kunnen grijpen,
weg van het wiegen.

Op 1 dag zal ik vrij zijn,
vrij van het gefluister in mijn hoofd.
Ik zal blijven zitten en wachten,
want anders ziet mijn bloed heel rood.