vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
calluna vulgaris
Door mijn hand murrelt zuiver geelwit zilverend zand,
geboetseerd door wind en wandelende voeten.
Vormt een horizontale rafelige rand
tegenover het grijsblauwe groeten
van de zwoele zwangere lucht.
Hier en daar een dotje biezen.
Wolken gejaagd door wind verliezen,
zich langzaam ledigend met een zucht,
hun droevige druppels op het heideland.
Bijen hebben de bloeiende heide bevrucht.
Zittend op een zitje van zand
fluit ik een liedje van Lou Reed.
Perfect day klinkt klokjes over de heuvelrand.
Ben rustig, voel me niet bespied,
voel me bevrijd met een zucht.
Ingezonden door
Geplaatst op
14-01-2015
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HeidekruidReacties op ‘calluna vulgaris’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!