Onder water

De gierende wind die blaast
En de gietende regen
Eindelijk alles vergeten
En de zee die doorraast

Alsof ik nooit weg ben geweest
En ook al ben ik weer terug
Besef ik me dat ik vlucht
Van het gezicht wat men leest

Tot de klap tegen mijn benen
De eerste golf die mij bereikt
Mijn lichaam en bewustzijn ijkt
Mij steekt tot in mijn genen

De zee die mij begint te lokken
Me toeschreewt dat er meer is
Dat ik in het duister gis
Een golf die mij op mag slokken

Tot mijn knieën
Tot mijn middel
Tot mijn schouders
Tot ik niet meer kan
Tot ik niet meer terug kan

En men ziet mij rillen
Hoort mij gillen
Schreeuwen om stilte
Schreeuwen om rust

Het water kijkt mij aan
Kan mij daar zien staan
Durft mij een kans te geven
Ziet dat ik wil leven

Daar op het droge strand
Starend vanaf het land
Naar de zee die ik ken
Waar ik niemand ben
En vooral niet hoef te zijn