leven met borderline

Er woedt weer eens een orkaan in mijn kop. ...
Houdt dit gezeik nou nooit eens op?
Niemand schijnt echt te kunnen begrijpen,
waarom ik hem altijd maar weer zit te knijpen.
Niemand schijnt het te kunnen behappen,
maar voor een niet-Borderliner is het ook haast niet te snappen.


Hoe leg je dat uit, het inwendige strijdgewoel?
"dat is niet zoals je denkt, dat is SLECHTS jouw gevoel"
deze dooddoener doet mij telkens opnieuw veel pijn.
Ik wou dat ik, net als iedereen, weer eens normaal kon zijn !!!
Maar blijkbaar ben ik de rest van mijn leven verdoemd,
Door een stoornis die Borderline wordt genoemd.

Hoe leg je uit dat je niets kunt voelen?
Terwijl tegelijkertijd de emoties je overspoelen?
Zoveel prikkels tegelijkertijd
En spontaan raak ik de weg weer kwijt....
Ik zweef weer weg naar mijn veilig en rustig oord,
Waar zelfs de beroemdste geograaf nog nooit van heeft gehoord.

Schijnbaar heb ik steeds de pech,
ik hoor je wel, maar ZO ver weg!
Mijn geest zo licht, mijn lijf zo zwaar
Ik word alles nog maar nauwelijks gewaar.
Ik wil terug, terug naar de realiteit
Ik probeer het te beperken dit verlies van tijd.

Hoe leg je uit waarom je op zo'n moment eet, of in je armen snijdt?
Dat gaat niet, vandaar dat ik deze gesprekken liever vermijd.
Anderen vinden het vaak pijnlijk om dit te moeten horen
Maar ze vergeten dat ook ik ooit zonder pijn ben geboren
Wanneer er evenveel krassen op je armen als op je ziel staan geschreven,
dan moet het toch duidelijk zijn dat ik af en toe in een hel schijn te leven.

Ronald lacht, Ronald huilt.
Ongelooflijk hoe snel gevoelens voor elkaar worden verruild.
Mensen zeggen dat ik me aanstel en dat ik zeur
Maar ik snap ook niks van dit wisselvallige humeur.
één ding is zeker: ik heb er echt niet om gevraagd
en wordt er, meer dan mijn omgeving weet, door geplaagd.

Zeg boe en ik ga huilen,
Is er iemand die een dagje met me zou willen ruilen?
Ik moet ook altijd maar weer denken
dat anderen alles doen om mij maar te kunnen krenken.
Iemand is aardig of helemaal niet,
Een goede nuancering hierin is voor mij onbekend gebied

Zwart of wit, kort of lang
Floep: ineens word ik weer ontzettend bang.
Waarvoor??? dat mag Joost weten,
Ik weet het niet en begin spontaan te zweten.
Ik raak weer eens volledig in paniek
Ben onrustig en voel me weer zo ziek.

Dan moet ik rennen, springen en ben ik niet te meten,
Alle angst eruit kunnen zweten
Er komt een dag dat ik mezelf voorbij zal rennen
en misschien moet ik er maar "gewoon" aan wennen.
Want zo levend van grens naar grens,
Ben ik toch maar mooi een uiterst uniek en enig mens!!!