vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Spring niet!
Hé meneer, wacht toch even.
Voor je definitief eind maakt aan je leven.
Het is toch koud, daarzo beneden.
Lig je niet liever in een kamer,
omringd door mensen zoals je neven.
Vrienden, familie om het even.
Omringt door mensen die je liefde geven.
Het enigste geluid is nog de haan.
en mensen die stilletjes fluisteren,
Het zijn de beste die eerst gaan.
Reacties op ‘Spring niet!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!