vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Helemaal alleen...
Helemaal alleen liggend in het gras keek ik naar de sterren die in het meer weerspiegelden.
druppels vielen op mijn voorhoofd terwijl ik met een blaadje over mijn arm streelde.
Helemaal alleen wachtte ik op een geluid, een beweging, een teken.
Helemaal alleen wachtte ik op jou… maar je was nooit gekomen.
Reacties op ‘Helemaal alleen...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!